Dronken olifanten

Bericht aan het thuisfront van reisbegeleider Claudine van Monsjou, vanuit Flat Dogs campsite te South Luangwa, Zambia.

Zojuist opgedronken: vier liter rode wijn. Niet door ons, maar door een kudde olifanten. Na een fantastische gamedrive in nationaal park South Luangwa in Zambia vanochtend, werden we op de campsite verrast door een olifantenfamilie. Eerst met een noodvaart de lunch in de truck opgeborgen en toen zijn we met de hele groep op een platform geklommen. Dat is daar speciaal aangebracht om veilig de olifanten te bekijken die bijna dagelijks komen kijken of er iets te snacken valt. Helaas vergaten we in de haast een zak wijn en die werd door de hele familie soldaat gemaakt. Fantastisch was het. Moeders scharrelden met kleintjes tussen de tenten en het keukengerei. Na een half uurtje zijn we toch maar afgedaald en de olifanten bleven vanaf een paar meter toekijken hoe wij onze lunch verorberden. Wat is het toch een voorrecht om in Afrika te mogen werken!

De groep die ik uigezwaaid heb, kreeg nachtelijk bezoek. Iedereen was veilig in zijn tent maar het werd toch spannend, omdat een jong mannetje het leuk vond om aan de tenten te snuffelen. Ook ik had het hart in de keel! Maar oh, wat is het een lekkere reis. De bevolking van Mozambique is zo vriendelijk. Terwijl ze, na alle ellende van de Portugezen, ongeveer alles tegen hebben gehad, van burgeroorlog tot extreme droogte en enorme overstromingen. Het binnenland van Mozambique lijkt zo uit de verslagen van Livingstone te komen. Allemaal lemen hutjes met strooien daken, scharrelende varkens en kinderen. Het enige verschil is dat de bewoners nu t-shirts dragen met Ajax en Nike, zo uit 'de zak van Max'.

De kust doet denken aan de Pacific: witte stranden, aquamarijnblauwe zee en volop palmen en cashewnootbomen. Zelfs de onderwaterwereld is prachtig, mooie riffen met soms enorme scholen vis, mantaroggen, schildpadden en hier en daar een haai. De walvissentijd begint nu ook weer, dus hopelijk zien we ze onderweg naar Pretoria. Het leven uit een tas begint langzamerhand toch iets vermoeiender te worden. Maar al bieden hotelreizen meer gemak, niets verslaat toch het gevoel van slapen tussen de wilde dieren, een nijlpaard dat een meter van je tent staat te grazen met op de achtergrond het gebrul van leeuwen.

Het wordt tijd voor een cocktailtje bij het zwembad. Proost!

Groetjes, Claudine


  
^{Aan de informatie in deze artikelen en verhalen kunnen geen rechten ontleend worden.}